|
De oude imbeciel loopt
in het oorlogsmuseum
te mijmeren over tanks
helmen en de landing
die ieder toen bezighield.
Over bommen die
er een puinhoop van
maakten, kampen
waarin hij mensen
gevangen hield.
Wat heeft hem
destijds bezield ?
Maar stil hoopt hij op
rust na zijn dood.
Wat wordt hij seniel.
Hij moet immers nog
op water en brood !
Overvalt hem nu...
gewetensnood ?
Bij het zien van de
zoveelste barakkenkiel ?
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|