dansende heksen uit de nacht
schreeuwen om zwarte katers
rond een gloeiende pompoen
bestijgen donk're stegen de dag
't is allerheiligen, het regent niet
de man draagt zijn chrysanten,
verbijt de kou, bewaart verdriet
vroeger ontweek hij de show
zeventien jaar geleden stierf ze
de vlam van zijn liefde
nooit gedoofd, groeit nog
met het ouder worden en in geloof
de felle kleuren worden zachter
grijs versmelt tot wit
het hangt van de binnenregen af
ook van hoe het herfstlicht schijnt