|
 |
|
Geschreven door milou |
|
|
Ik had nog zo gehoopt
dat jullie mij in triomf
zouden inhalen.
Maar wat gebeurt?
In plaats daarvan word ik geschuwd,
gevreesd als door gekke koeienziekte
bezeten vee.
-Was ik mezelf niet misschien
slechts een illustere anonymus:
dun goud op versleten snee?-
Ik die ooit de Petrarca
van de lage landen werd genoemd
verlies mijn laatste greintje
zelfrespect en roem.
Heb ik dan voor niets
om het behoud van vormvaste
poëzie gestreden?
Was mijn oorlog tegen Hanlo,
Lucebert en kornuiten dan één
van stuk geslagen ruiten?
Als kinderen die met sneeuwballen spelen:
de guiten!
Zal van mijn naam dan niks
overblijven dan een betekenisloos wijzen
naar iemand die wel poogde
maar niet wist hoe.
Toen jullie gezapig hoogtij
vierden in lusthoven en verdwaasde oorden
als dichttalent en cie.
versloeg ik de Titanen
slecht uitgerust en moe.
Dat ik dat zelf moet memoreren
op een laatste dag als deze
bewijst de ondankbaarheid des
werelds:
de eeuwige vloek die rust
op ware poëzie.
Moet ik dan duizend keren
mijn leven voor de tempel geven
voor een godvergeten enkeling mij
zal eren?
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
