|
Het licht staat zonder twijfel op boven de daken blaast het gelakt tot buiten de lijst
de straat ogenschijnlijk helder uit de slaap gewreven niets dat nog schaduwt of ondersneeuwt
noch omziet naar scheurend glas het brute openen van vensters een gordijn tussen steen en slapen breekt op
staande kaders het vale sleetse zicht laat zich doordringen van gouden kleuren nog zijn zij niet wat wij al zien
stad in zijn winter die de wering verhangt zoals hij zich schildert in staal en ijzige ramen
Frans Terken
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|