|
Drie kilo troost was jij
die snuffelend begreep
waar woorden slechts
tekort steeds schoten.
Vier trippelende pootjes
verscholen onder bed
's morgens steeds bij uitlaattijd
in kilo's puur protest.
Nee, het regent buiten
het sneeuwt en is te koud
dit is geen hondenweer.
Dat kopje schuin geheven
een pluimpje aan je staart
was jij vertedering.
Wie troost ons nu je weg bent
wie droomt er in je mand.
Je broertje zoekt in elke mand
maar vindt daar niet zijn draai.
Hij kijkt me aan
wat huil je toch?
Kom mee, dan zoek ik Pup;
ik ben een grote sterke hond
en samen graven we hem
gewoon weer op
ik ruik hem wel
hij ligt onder de grond
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
