|
en in mijn nevelhart
sterven de dromenbeelden
op de rand van 't bed
zit een gebroken ster
grijze spinnen kruipen
naar zwarte horizonten
waar donkere leegte zucht
mijn eigen dromen
verliezen vleugels
verdringen zich nu
rond mijn kist
al stijgt de dag weer op
uit veel te lange nacht
de hemel valt en dekt me toe
ik ben volledig uitgewist.
sunset 03-08-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|