|
nu alles gezegd is jaren verzamelde haat elke nabijheid verstikt sproeien giffonteinen uit monden, verteren eens gefluisterde liefdeswoorden
harnassen zelfbeheersing breken voorbij het wegkijken is een tijd zich te herpakken te wenen over het verlorene een ieder voor zichzelf
alles zegt kan woordvrijheid spreken als sprong van klippen in waarheid eindelijk iets nieuws wagen.
sunset 04-11-2009
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|