|
neonduister zwijgt naar vete
beter laat de vreemdeling de
vrijbrief liggen. in zijn hoofd
de spanning van de drijfjacht
komt een onverlaat zijn eer
te na dan drukt de drijfzwelg
op de woorden die de onrust voedden
elk zal in zijn dreiging oorzaak
voelen, meer nog dan het loos gebaar
kan het zijn dat alles minder wordt?
verdwijnt in stukken van een uur?
neem het zekere dan maar
dan zit ik vrezend op de rotsen
in het afgeleefde land. zwaar
van zonderling verlangen naar de
opgezweepte zang van vrouwen die
de kunst verstaan het loflied te
ontdekken, het met liefde dragen
ik kwezel van mijn dichterschap in
hooggelegen woorden. er zijn wat
herderinnen die verstommen. stil
en wat schaapachtig nemen ze mijn
drijven. wat kan een mens toch
overdreven apenkool opschrijven
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
