|
het moment komt
dat een dag zich uitademt
stil tegen het eindige rebelleert
schemer zwijgend zinkt
als was het een balsem
op zwaar-voelende leden
kleurenmoe zweven
blikken in 't wijde duister
ontkiemt het straks weer bont
wat zijn treinen zonder passagiers
anders dan vluchtende vensters
waaruit niemand wenkt
de tijd die blijft, slinkt
één ogenblik: jij danst
op rollende steen
baby, you’re out of time
sunset 05-06-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|