|
op een doodgewone armoemorgen
moest ze plotseling ontzettend huilen
in zichzelf, om die arme here jezus
hij werd genageld aan handen en voeten
want boven de schuifdeuren
hing een gefiguurzaagd kruis
met uitverkoren zoon door
vader bemind, zijn hoofd
een schuin beetje naar beneden
als de dood, en mamma zei
dat hij ook voor háár stierf
en..dat het uit mensenliefde was
omdat werkelijk niemand anders dat
voor hem had kunnen doen, doch
zijn Vader heel veel van hem hield
morgen zal ze in zondagsjurk
dwarsliggen bij de juffrouw
en alle kinderen uit de klas
schoppen krabben en slaan
of naar buiten vluchten
afvragen of papa net zo veel
van haar houdt, net zo lang
vlindertjes buiten tellen
totdat ze autistisch lijkt
|
