|
|
re-startagain - 20:45 19-09-2010 |
|
|
Starende ogen waken in emotieloos bestaan
Helder licht dat zijn weg vindt in het duister
Het brandt nu het zicht onthutst is en vergaan
Aan 't bed gekluisterd
Went zij zich tot de grenslijn aan
Muziek praat haar geruis door te harde klanken
Zij die schreeuwt creƫert onafgebroken pijn
Toegestoken adem voedt zich aan het verloren zijn
Lachend weer bedanken
Voor het lot waaronder ze lijdt
Trouw is enkel de klok, haar ziel tikkend door de jaren
Wijzers waarop ze zweeft naar ander tijdsbesef
Verlangend naar nieuw begin zal ze elk uur bewaren
Terwijl kleuren worden verzameld
Verdwijnt het duister rond haar bed
|
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|