|
Iedereen die lachend durft te zeggen dat ik groot geworden ben door klein te blijven zal een brief krijgen met uitleg van mijn biograaf. Die moet ik eerst nog vinden. Ze zijn schaars, die biografen en ze hebben zo hun voorkeur.
Ik schrijf de brieven zelf in klad op slecht papier dat al gebruikt werd om de vis in te verpakken. Staande at een man er walgend lekkerbekjes uit. Hij moest nog ver en had geen honger, zo beschrijft zijn biograaf.
Om kort te gaan; er rest dus niets dan weinig werk. Inleven hoeft niet echt want goh, je zou maar schrikken van de wezenloze wendingen, het groene gras door buren fel begeerd, maar strak gemaaid. Ik wil alleen beschreven.
|