|
in Flanders fields
Het was voorbij, het orgel zweeg.
De pijpen bliezen dood
Het was stil, angstwekkend stil
De marionet, danste niet meer
Zijn kop hing slap omlaag.
Zijn matte ogen, staarden naar het slijk
zijn lichaam zakte in de zompige aarde.
De nek rekt zich even naar de hemel.
Dan bijt zijn mond in bagger.
Hij is gestorven voor dit land.
Het is niet eens zijn vaderland.
Hier stierf hij voor het kapitaal.
|