|
Op het moment dat jij
mijn handen dwong jouw borsten
te omvatten, begon het zweven
zoals een lied van de aarde
naar de hoge hemel klinkt
in de donkere diepzee zinkt.
Een leeuwerik brengt het aan
laat zich niet ontdekken
het geluidsspoor verdwijnt
in een onzichtbare bron
een vis groet achteloos
met haar vinnen de zon.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
