|
Docters,
Ik moest inderdaad wel even glimlachen. Wat ik aangenaam vind, is het feit dat je in strofe één de bruine streep onderwerp laat zijn. In dit particuliere gedicht vraagt de streep verschoning, alsof deze er eigenlijk niets kan aan doen.
Je strofe twee werkt de pointe toch niet helemaal af. Die is me te gratuit.
|
