|
rietvanronkel - 15:50 19-12-2009 |
|
|
hoe voelt een moeder zich haar kind op straat half dood, bevroren uitgehongerd vreest de nacht die weer nadert
bevriest het bloed ook het gevoel het knagen van de maag worden oren doof voor het ongehoorde in dat kartonnen huis
mijn bed kijkt me verwijtend aan hoe kan ik slapen gaan de boze ogen van het kind als een eindeloze echo klinkt: wij slapen al twee maanden buiten
|
|
|
Reactie gegeven door rietvanronkel - 09:57 20-12-2009 |
|
|
|
ik zag het kind op het nieuws. vlammend boze ogen, erg aangrijpend!
we zijn nog niet veel veranderd de laatste 2000 jaar....
maar wat kan je echt doen? velen wijzen verwijtend naar de overheid, of we geven ze wat geld en eten om ons geweten te sussen
ik ben niet beter dan de anderen, hoor!
schrijven is ook bewustmaking, maar dat zal de daklozen koud laten: een gedicht geeft geen beschutting noch warmte.
je kan het zelfs niet opeten......
riet
|
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 01:36 20-12-2009 |
|
|
|
Kende je 'De dakloze dichter'? Gesodemieterd. Doet het er wat toe? Ik bedoel maar, in welke tijd schrijven we nog over leed van anders dan jezelf? Mooi je belangstelling voor anderen. En je gevoel voor ritme, het compenseert wat, het pathetische.
Groet van Jaco
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|