 |
|
Land met hoopjes glorie. Spelen tenover, verleden, geweest. |
|
zover terug alleen maar namen
geven nog de plaatsen aan
uit mijn hoofd geleerd geen sprake
meer beleefd uit goed fatsoen
vele sloten tegelijkertijd genomen
slechts water één zijn er als rat
het hoofd er boven goed geleerd
geplaagd door vele vragen
onverrichter zaken teruggekeerd
dromen waar de schaduw uit ontbrak
een wild terrein met hoogtepunten puin
van wat van geen wijken wist
bedolven onder de brandnetelblaren
wilde vruchten verse oogst
gedoofd met klagend riet gebogen
door de wind bespeeld met klaarkomen
man zijn was een enkele reis daaruit
met nooit meer langs halfweg geraken
terwijl er zoveel op gespoten
thuishavens waren geen toekomst meer
kinderen werden daar gemakkelijk bejaarden
vrouwen moeder vaders mannen op retour
alles ligt daar nu behaaglijk op de tocht
tussen cellen van een stedelijke aard
er is altijd wat blijven hangen na die moord
van jongerjaren waar of osdorp uit ontstond
terwijl er geen koeienogen dwalenÂ
ooit een hart daar zoek nu een kwaal opgelopen
te veel vergiftigd vanuit het stilstaand water
waar een reddingsvlot getrokken uit ontbrak.
|
|
|
Reactie gegeven door Ries - 12:57 21-11-2009 |
|
|
|
Zolang we niet in taal te vatten zijn blijven we in onszelf steken:-)
Dit vrij vertaald naar wat ik net in Trouw las van Jacques Lacan mbt Thomas Möhlmann's kranen open.
Kijk dat is nou pogen dé zin van leven te vatten :-D
Graag gedaan,
GrR
|
|
re: Land met hoopjes glorie. Spelen tenover, verle |
|
Reactie gegeven door gerrypit - 19:21 20-11-2009 |
|
|
|
Prachtige zinnen, zitten er in dit gedicht. Bij hardop lezen klinkt er een klacht in door, over wat er nog over is van de plaats waar geluk heel gewoon was. Ook al begrijp ik vele zinnen niet, en dat is maar goed ook, wat blijft is de stem van dit gedicht en die wil gehoord worden.
Graag gelezen en waard om te herlezen.
Groet Gerry
|
|
Reactie gegeven door Ries - 18:42 20-11-2009 |
|
|
|
Of tussen wal en schip, had het kunnen luid. De bakermat bestaande uit uitgehold polderland en nieuw stadse ideeën. Jaja zo'n jeugd toch. Van groene weduwe tot asfaltkluisenaar, alles verword tot herinnering.
De eendracht hebben we gemeenschappelijk :-)
Het zou je aan het hart kunnen gaan :-D
GrR
|
|
Ries>Glorie met loopjes hand. Tenover spelen, bele |
|
Reactie gegeven door Poetessa - 18:08 20-11-2009 |
|
|
|
Pff. Wat een titel :-D En dat voor zo'n fraai verhaal - 'het dorp', Wim Sonneveld, maar dan anders. Het speelterrein uit jeugdiger dagen, steeds een stapje verder op pad en geen weg terug ... En dan ineens is het spelen over en uit, voorbij en komt nooit weer. Als vermoorde onschuld. Once you're gone you can't come back.
Een giftig einde. Stilstaand water, geen redding voor degenen die bleven hangen, bejaarde kinderen, ouders op hun retour, zo jammer ... Steden groeien aan elkaar, de rafelranden verdwijnen, alles netjes en aangeharkt, tja, de nieuwe tijd, net wat u zegt :-)
Hij is mooi, zeg ik,
liefs,
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
