|
'k treed uit de echo van een mist
schuw zonder haast en in
de zwevende gloed van vuur
ga ik en nimmer ken ik rust
lach over elk verwittigen
voor het tot as verteren en
diep verlies want wat mij drijft
is enkel honger naar het leven
nooit heb ik kunnen denken
dat je tot op het laatst nog lacht;
als vreugde zich door tranen uit
verdampt uiteindelijk vertwijfeling
en zelfs de spijt verbrandt
sunset 15-11-2013
http://sunset.deds.nl
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|