|
je woonde aan de andere kant van de stad
een huis dat ik steeds weer vergat
iets dat alleen in een droom bestaat
vluchtig met kamers die zich in elkaar
verliezen
overal stonden bloemen ook op zolder
misschien wel op het dak
en toen je mij belde om te zeggen
dat er iets niet goed met je bloed was
stond het mij ineens weer allemaal voor ogen
hoe haastig je altijd was
je kleine witte handen op tafel
leeg en open als op wacht
om mij te grijpen vast te houden
te behouden
bang elke keer dat ik zou vergaan
in het zwarte gat
aan mijn kant van de stad
waar mijn leven voor jou vreemd
ondeelbaar was
ik wilde een afspraak maken
ik herhaalde je naam riep je aan
als nooit tevoren maar je haakte af
en stapte uit mijn leven
sindsdien weet ik je wonen
neem midden een taxi midden in de nacht
en leg bloemen op je graf
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
