|
eenvoudig leven zonder vragen de ogen voor de nood en eigen ziektes sluiten strikt weigeren zich te uiten
eenvoudig weg te sluipen uit dagen en in nacht te schuilen onder schaduwen of bij regen onder vleugels in ’t diepe van een slaap
doodsbrieven te negeren ’t verlangen naar de liefde bot te vieren zonder denken woorden als steeds of nooit niet in de mond te nemen
eenvoudig zo te leven als was ’t een recht dat door geboorte was verkregen omdat men toen niet tegenspartelen kon
wanneer ’t zo simpel was …
wie geeft mij d’ oren waaraan ik leed mag klagen wiens hart verlangt dit andere te vertrouwen, blind passioneel zonder ooit meer te vragen dan onschuld van een kind.
sunset 25-10-2008
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|