|
je legt olijven
in mijn hand
spreekt warme
groene woorden
op elk strand
vertelt van liefde
schuld en hoe
de brem bloeit
in de verre bergen
een pijnboombos
naar het herinneren
smaakt en honing
de zon is warm dit jaar
en jij vergeet te vragen
of je me pijn mag doen
en ik omknel olijven
steeds vaster
in mijn hand.
sunset 08-07-2011
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|