|
Luchten die verhalen,
vertellen over een tijd,
geleden toen wij samen, leefden op een aards tapijt.
Heide, strand en bos,
sporen waaiden samen,
ontkiemde tot onze boom,
waar heel graag vogels kwamen.
En te rusten in onze takken,
hun moed weer op te pakken,
om verder te vliegen,
naar de zon
De wind streelde onze blaa'dren,
elke vogel zong zijn lied
en het onheil wat ons bleef naderen,
hoorden wij daardoor niet
|