|
Dag-droom.
Een voor een tel ik je wimpers, je houdt wel, je houdt niet
je houdt een heleboel, vast aan het leven tegen de draad in
doorgestroomd draaien handen ineen bijeen geknoopt
alle eindjes aan elkaar, zo helpen we een beetje – verder
verder en veraf gezien, zo schaduw ik je iris en lasso je
innemend lachend voorbij, zie je houdt wel – ook van mij.
|