Tijdzwachtels

Het is druk in de hemel
in november
dagen breken als glas
er wordt met sterven gestrooid

Verbondenheid bloedt zwart
onthechting, druppels, reeuwen
om begrijpen, om een arm
onthaald bewogen troost
bij eenzaam pleisterwerk

Zij die blijven strengelen
handen, vingers inéén
het uitzicht op eigen ontbinding
diep begraven in een schaduw
van sneeuw gezuiverde vergoten tijd

 

~~~~~