|
Uren kijken
naar de druppels
glijdend langs het glas.
Tikkend tegen ruiten
drupt de regen
tot een kleine plas.
Langs de bladrand
glijdt het
tot een zilver waterspoor.
Daarna pruttelt alles
langs de goten
als een druilend waterkoor.
Groene bomen wuiven
stuivend schuivend
in een warme lucht.
En ik lig
languit te kijken
niet meer buiten
maar hier binnen
voor de regen op de vlucht
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|