|
Zoals verteld door Dr. Kraft Ebing: masochisme. Dit werd door deze dokter in der tijd afgeleid van de naam Masoch, die het boek ‘’Venus in Furs” schreef.
Naar zeggen “tot groot ongenoegen” van de schrijver.
MASOCHISME
De vreugde beleeft aan pijn. De vreugde beleeft aan slavernij. De vreugde van het masochisme!
Mijn handen beven wijl ik deze woorden neerschrijf. Het elixer van de Goden, de vreugde van het beleven van de sensatie toebehorende aan de doorwinterde masochistische gevoelens.
De voor enkele dagen aanhoudende gemoedstoestand, overgaand in euforische extase, waarna dit tot een hoogtepunt opgevoerd vervolgens afneemt en gemoedsrust de spanning van de zenuwen vervangt.
Het is door de wetenschap helaas verklaart tot ‘slecht’ of anderszins ‘gevaarlijk’ om middels deze houding in het bestaan te staan.
In Amerika heeft de wetenschap zelfs capsules tegen deze ‘gevoelens’, waaronder o.a. masochisme.
En deze onderzoeken zijn gebaseerd op ‘the real thing’ – de masochistisch geaarde die ‘brokken maken’ – althans, naar zeggen van de wetenschaps psychiaters.
Maar de gezonde levenshouding, en het leven zelf: sluit pijn niet uit!
Aldus is het ‘verdragen van pijn’ noodzaak, en een goed begin. Wie meent dat pijn en lijden niet inherent zijn aan het leven, is ontspoord in zijn visie op de werkelijkheid. Behalve indien men uitgaat van de Bijbel, waarin wordt verteld dat “ wij zijn verbannen uit het paradijs” en zou dan de lustbeleving slechts een vervanging zijn van werkelijk geluk?
Het is een mogelijkheid. Maar waarom zou men beweren dat iedere ‘niet gangbare’ vorm hiervan verkeerd is? Het is mij niet duidelijk genoeg te krijgen. Ze willen een patroon van regelgeving opdringen vanwege hun eigen nauwdenkendheid!
Zij denken dat taboes goed zijn om ‘onszelf te beschermen tegen escalatie van de situatie’ maar men zal daadwerkelijk de confrontatie met diens keerzijde aan moeten gaan. Om zo dóór de (laat ik als voorbeeld geven) ‘perzik’ heen te bijten tot de pit!
En dan zal het elixer van de Goden ook hén toekomen, en mogen zij het beetje manna proeven van het leven, dat altijd toekomt in de nodige hoeveelheid.
Het veroordelen van ‘niet gangbare gevoelens’ leidt tot verdringen van mensen, waarbij ik daar aan moet toevoegen dat indien men zijn intellect op de goede plek heeft zitten (wat niet meer betekent dan ‘het hart op de juiste plaats’) dit gelukkig kan worden vermeden. Uiteindelijk is dát waarom het draait.
Opdat wij ons verstand op goede wijze hanteren (genoemd: intelligentie) kunnen wij genoeg plezier hebben in het leven zonder dat wij hiervoor hoeven ‘boeten’. De wet in Nederland verbiedt geen masochisme, slechts is het ‘handelen’ daaraan toekomend niet (altijd) getolereerd. Maar er zijn psychiaters die naar mijn idee wat beter hun best zouden moeten doen ook ‘andersdenkende’ te begrijpen. Xenofobie zou tegen de wet moeten zijn.
Nu, mijn lezer, richt ik mij tot mijn masochistische beleving, terug tot mijn dagelijkse beslommeringen. En geef ik u kennis van mijn ‘habbits’, nl: sterke drank, pillen, en roken. Tegen de tijd dat ik terminaal ben, zal ik u mijn levensloop opnieuw voorleggen. In laatste herinnering aan de regenachtige augustusdagen, de dagen, mijn lezer, die ik koester met mijn hele hart!
2011
|