|
De wind sjokt als een manke welp
door straten van vochtige grijs
Novemberblad ligt dakpansgewijs
als een dijk van een schelp
De zon draalt schichtig
hier en daar waait een plastiek
richting stille overwintering
Een Turkse tortel knokt
met haar rivale over
een volgescheten plek I
Ik rakel mijn spuug en richt
hemelsbreed.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|