|
van Kleef - 14:41 09-10-2008 |
|
|
ach ja, ik was een paard volbloed, lange manen in galop reed ik langs gedroomde aardse paden
mijn hoeven schoten stenen naar hen die mij de teugels strakker wilden trekken een richting wilden leiden
sturen naar hun zinnen zonder uit te leggen wat ik daarmee zou winnen daarom bleef ik vuren
griezelkiezels naar hun moe-geschreeuwde monden opdat ik niet zou horen van hun bemoeienis met mij
en dan zonder ruiter geen teugel om te remmen ben ik zonder menner door 't leven opgedreven
zo vond ik mij hier terug als een paard met nog wat haar en van die grote, bloeddoorlopen ogen
die vragen om een klontje nee, geen amazone die zich nog aan mij wil wagen maar laat me nog één wens doen;
een stal om in te slapen
|
|
|
Reactie gegeven door winterjong - 11:41 26-11-2008 |
|
|
|
mooi van de teugels gierend gedicht. vrij geschreven, losjes langs het metrisch schema.
|
|
Reactie gegeven door van Kleef - 21:59 10-10-2008 |
|
|
|
nee joh, het zit niet slecht in elkaar, het zit best wel goed in elkaar dacht ik... ik heb geen zin om er aan te gaan zitten sleutelen meneer zes, maar, dank voor de reaktie, any way. meningen worden altijd op prijs gesteld.
|
|
Reactie gegeven door Meneer Zes - 21:50 10-10-2008 |
|
|
|
Hmm. Lastig. Ik houd niet van paarden. En het is voor mij niet te pruimen, omdat het slecht in elkaar zit.
Als er rijm in zit, dan zie ik het niet. Structuur vind ik er ook niet in. Een soort warrige verwoording. Maar wel met een duidelijke boodschap.
Meneer Zes
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 15:57 10-10-2008 |
|
|
|
Ach ja, ik was een paard...heerlijk begin van dit
gedicht wat ik met genoegen heb gelezen.
Groet
Hanny
|
|
Reactie gegeven door van Kleef - 18:56 09-10-2008 |
|
|
|
Ja inderdaad, Willem en {{{ïe-e-ïet-e-iët-e-ïet-e-iets}}} , vandaar op 't eind ook de 'paar haren' en de 'bloeddoorlopen ogen' een eigenwijs leven brengt niet altijd bloemen in de nadagen :) hartelijk dank voor Uw beider reakties op mijn gedicht.
|
|
Reactie gegeven door Willem van Lit - 18:18 09-10-2008 |
|
|
|
van Kleef, goede middag,
een loflied op de uitbundigheid en hoogste liefde voor vrijheid: de eigen paden met kracht aflopen: mooi zijn, overtuigd met moed, vrank, ongeboden, onbeteugeld en "ik zal ze godvd... leren als ze het wagen". Door het leven alleen te sturen (maar ja, wat is dan het leven...?). Toch komt nog het onvermijdelijke: de behofte aan geborgenheid, ergens en ooit. Zo lees ik je gedicht. Als wilsuiting van de dichter die zo ook wil schrijfleven.
Groet,
Willem
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|