|
|
Geschreven door Marion Spronk |
|
|
zo heel gewoon samen
vertrouwde veiligheid
een bankje in de zon
glazen lopen over
van gedeelde vreugde
herkenning in een blik
kijken naar de vogels
die vliegen in de tuin
de tijd lijkt stil te staan
gevoed, gelaafd , wij klinken
op warme vriendschap
een kus, een zwaai, tot ziens
.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|