|
ik herinner mij
de pruimezoete dagen die
vergingen in 't heden, maar
als een honinghuis herrijzen-
-in een later dat gaat zingen
waarin 't vergaren van de bijen
zich mengt met hen die gingen
over veel te lege straten
het wit zal er blanker schijnen
graven worden niet gevonden
en de dode zal weer lachen
om zijn eigen verloren lijden
en de rampen zullen luwen
in dat nieuwe van de dingen
zullen bijen angelen laten
en de wespen niet meer strijden
zo zal onze wereld eens herrijzen
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
