|
speciaal in venijnen
vindt vitriool haar kort bestek
vlijmend in een vleugje
even langs het zwerk
zweeft een toon
van spuien wat niet deugt
met verkrampt gelaat
het hoofd in de wolken
uitgerookt en verteerd
rolt een oog uit haar kas
van glas gelukkig
hooguit iets bekrast
in het stoffelijke
vindt zij niets meer
dat haar nog verrast
© dio the cilany
http://diothecilany.blogspot.com
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|