|
wij wezensvreemd los van de hemel
de toegangsdeur gesloten in zichzelf
enkel een lamp gedragen door zijn licht
te wachten op het einde van het paradijs
scheel van het turen door petrus sleutelgat
pijnig ik mijn kloten met samengeknepen billen
steek ik een vinger op
en hoop op een wind zo nat
mocht dit evenwel niet baten
hef ik een natte vinger en vind
vast een gewone wind
op enig moment
wordt richting bepaald
© dio the cilany
http://diothecilany.blogspot.com
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|