 |
| Poetessa - 23:10 09-08-2008 |
|
|
doe niet alsof je mij niet kent
zo lang is het nog niet geleden
ik scheurde op een brommer
langs je huis
lefgozer riep je tegen mij –
ik liet je blozen met mijn voze taal
toch is er veel om mij gevochten
en niet door jou alleen
ik ben wel wat veranderd,
neuken hoeft voor mij niet meer
jawel, je kent mij daar nog van
ik heet geluk
ik doe gedichten nu
met soepele vingers
en een zachte dubbele tong
Nieuwe versie:
Ik doe alsof ik je niet heb gekend,
al is het niet zo lang geleden,
toen voze taal mij nog deed blozen.
''Lefgozer'' riep ik tegen jou -
toch is er veel om je gevochten,
door velen, niet door mij alleen.
Stilaan zijn wij veranderd,
neuken hoeft voor jou niet meer.
(Jawel, ik ken je daar nog van.)
Jij heet Geluk. Je doet gedichten nou.
Met soepele vingers Met een zachte dubbele tong.
|
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 21:33 11-08-2008 |
|
|
|
Ha Jaco,
Wat een mooie interpretatie van je, het is een open deur mss. maar het is voor een groot deel je levensfase die bepaalt waar je gelukkig van wordt. Niet veroordelend bedoeld, de dubbele tong is ook niet negatief, de verbazing om het verleden, ja die haal je er goed uit.
Blij met je reactie!
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 21:19 11-08-2008 |
|
|
|
Nelleke,
Een versie is maar een versie, en dat ik de tweede beter vind, ach, ik begrijp nu veel beter wat je ons te zeggen hebt, vooral - Jij heet Geluk. Je doet gedichten nou. -. Je verbazing over je terugblik op wat je ooit beroerde maar nooit meer wil. Ja, zo ga je om met een verleden dat een - dubbele tong - als toekomst zou hebben. Je spreekt over momenten die er maar één keer zijn, zich nooit herhalen.
Dank je,
Groetjes,
Jaco
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 20:56 11-08-2008 |
|
|
|
Jammer dat de laatste strofe je niet kan bekoren, daar was ik nou juist zo tevreden over... :-)
De inhoud komt in elk geval over zeg je, goed, daar gaat het natuurlijk ook om. Dit is er weer zoéén die ik het liefst omstanding zou gaan uitleggen, maar ik houd mij in.
Tja, schrijf je eigen gedicht, zeg je. Vaak doe ik dat ook wel, maar in dit geval dus niet. Het is om van te leren, hoe werken tips en suggesties eigenlijk uit. Soms boeit mij dat. Ik merk dat ik mij 'vroeger' zekerder voelde over mijn schrijfsels, is dat goed of slecht?
Time will tell :-)
Dank voor reageren, Dio, en dat 'graag gelezen'
liefs,
|
|
Reactie gegeven door DiotheCilany - 20:27 11-08-2008 |
|
|
|
Het lijkt me dat je je eigen gedicht moet gaan schrijven.
Vindt men dat mooi; nou mooi en anders maar niet.
Ik persoonlijk denk dat het verband wat ontbreekt; alsof er 4 losse strofen staan.
De laatste strofe leest ook niet geheel soepel weg.
Door de inhoud toch graag gelezen.
greetzzz
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 17:45 11-08-2008 |
|
|
|
Wat daar nu weer op te zeggen, zag ik in gebruik van jij in een verdraaid ik–perspectief een mogelijkheid als keurig meisje met vier kruisjes mij in onwelvoeglijkheden te uiten die ik mij hardop niet af had kúnnen vragen, toen evenmin als nu – maar waarmee tot stotterens toe men mij in verlegenheid kon krijgen :-).
Verontwaardigd was ik, niet eens gespeeld, maar gelukkig met de aandacht, dat toch wel, ondanks die puisten (die je nu vreemd genoeg bijna nooit meer ziet)
Mag het toch weer niet. Zijnde kale woordkunst, welnu, misschien leg ik mij daar dan wel weer bij neer. Een van de beperkingen van het dichterinnenschap, daarmee moet men kunnen leven :-D
Toch wat geweest is, is voorbij, en niet meer terug te krijgen dan door de fantasie, en soms eens terug te kijken op de foto’s waarop men zichzelf nog ternauwernood herkent, met blikken vol verering opkijkend naar een toch wel bijzonder smoezelig jongmens waarin meneer geluk zich toen scheen te hebben verscholen…
Dank Ries, voor het juiste perspectief, waar zouden wij zijn zonder :-)
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Ries - 16:00 11-08-2008 |
|
|
|
het moeten de zomersproeten zijn of anderszins hinderlijke jeuk aan de huid, als die weer's los gaat zitten van teveel aan zonneschijn. Of het ook in de lucht hangt of aan een zijde draad bungelen de paringsdriften door het tempelgewelf al dan niet in gegeven door zand of jeugdpuistjes. Een mens wordt melancholisch met terugblikken op vergrijsde verstandhoudingen. ER komt een moment dat je je hardop afvraagt; heb ik het mee gemaakt of speelt de illusie zins- begoocheld met mij. Beide wellicht, je bent niet wie je jong was, evenzomin ben je jong in de wetenschap ooit deze ouder te zijn. Waar het omdraait is de verbeelding, je hebt altijd gelijk als je hersens spinnen :-D
Het vers. De eerste verschilt van de tweede door het verdraaide perspectief van de ik naar de jij. De verteller wordt zomaar toeschouwer van zichzelf. Maw het klopt niet als de bus naar zandvoort, noch als een puch naar katwijk of kreidler floret naar een ander versiertrucje. Uit mijn grijze verleden spraken we mi nooit over de daad, voor zover ik mij herinner. Hoewel ik ook niet zo goed weet hoe het dan wel heette. In ieder geval vind ik het in de woordkunst net zo kaal als 'en' . En dat er vaak gehijzijt wordt lijkt me gelet de observerende rol der poëters één logische taal. :-)
|
|
Het geluk zit 'm in de kleine dingen>Hanny |
|
Reactie gegeven door Poetessa - 12:30 11-08-2008 |
|
|
|
:-)
Ja dubbelop een beetje, maar niet helemaal, kijk een persoon kan veel vechten, of veel personen kunnen veel vechten -
maar tevreden ben ik er ook niet over, hoor, het staat er om de cadans.
Wat een narigheid, zo'n simpel voegwoordje. Was in een volgzame bui gisteren, maar dwarser vandaag zeg ik inderdaad, hier is dat woordje op zijn plaats :-)
Dank,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 00:40 11-08-2008 |
|
|
|
Nelleke, veel om je gevochten door velen is dubbelop
laatste strofe: Met soepele vingers
EN (haha) dubbele tong?
Strof 1 en 3 krijgen van mij een Ja.
Liefs
Hanny
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 23:26 10-08-2008 |
|
|
|
Hanny,
ut weet wat, met die ennetjes :-) En je'tjes.
Je hebt een punt met dat scheuren, en die lefgozer. het scheuren nu maar even helemaal weggehaald.
Grootste wijziging is het perspectief. Daar komen al die 'jij/je/jouwtjes' van.
Dank voor je reactie!
liefs,
|
|
Reactie gegeven door Hanny van Alphen - 23:00 10-08-2008 |
|
|
|
Hoi Nelleke, je kunt natuurlijk wel alle ennen weglaten
maar nu heb je ze vervangen door een overvloed aan je'tjes.
Ik denk ook dat het mooier is als je "lefgozer riep ik"
onder het langsscheuren plaats.
Groet
Hanny
|
|
Erik Lelieveld>Jawel, geluk ! |
|
Reactie gegeven door Poetessa - 22:10 10-08-2008 |
|
|
|
Dank Erik, voor reageren & analyseren van mijn gedicht, ik beschouw dat als een eer. Je bent een van de weinigen (de enige hier?) die uitsluitend op taal beoordeelt & becommentarieert, voor mij als 'verhaaltjes' dichtster een kans om mijzelf op dit punt wat te 'upgraden' :-)
Het woordje 'en' ... ik moet tot mijn schande toegeven dat ik daar eerder op gewezen ben, doet prozaisch aan. Het laten vervallen van dit woordje is een eenvoudige tovertruuk die uit proza, misschien, poezie doet ontstaan.
Dat is een kwestie van techniek, elementary, zogezegd.
En eenvoudig genoeg toe te passen.
En wat het hij/zij element betreft, tja, de dichtster is hier in gesprek met het geluk, onzijdig van nature, maar in staat elke gewenste gedaante aan te nemen. Evenzo uit den aard der zaak.
Dat is heel persoonlijk. Voor de dichtster, ik geef het toe, is het geluk een man. Maar dat hóeft natuurlijk niet hè.
Men zou kunnen betogen dat de 'ik' in dit gesprek iets heel anders is. Een luchtkasteel, om maar eens wat te noemen, een nieuwe brommmer, of eindelijk 'ns een keer dat ene geslaagde gedicht...
Abstract, zou je kunnen zeggen. Maar dat is inhoudelijk. Nu nog de abstractie in de taal, (een heel ander verhaal :-))
Zover ben ik nog lang niet. Eerst die ennetjes maar eens weg ... :-)
Dank voor je hulp, Erik,
liefs,
|
|
Reactie gegeven door ErikLelieveld - 01:34 10-08-2008 |
|
|
|
driemaal hier te zien,
het woordje "en" dat vanwege proza geschreven wordt
zonder die twee ennnetjes zouden die twee regels veranderen in poëzie misschien.
en niet door jou alleen
en neuken hoeft voor mij niet meer
en een dubbele tong
Voor de rest een teveel aan je
je je
ik
ik je
je ik
ik je
ik
ik
kortom een hijzijer dus
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
