|
Haar vulpen schrijft de blues
waar verleden laag bij de grond ligt
danst zij wild op jong groen gras
vertrapt meedogenloos nieuw leven
ademloos kijk zij niet meer achterom
geeft hartstochtelijk gisteren een schop
en klein als zij is, schreeuwt aandacht
om wie zij ooit was voor de vernedering
die als een rode draad haar leven beheerste
inkt genoeg om waarheid te verbloemen
laat zij geen zwart lijntje onbeschreven
haat draagt haar op handen en vult haar dagen
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|