|
Weggeslagen liefde
dobbert weg
op een stroom van tranen.
Een gezonken moed
wil geen reddingsbootje
maar verdrinkt
in het levenswater
aan de bar.
Ingebotteld, ingebed
fonkelen lege
glazige ogen
naar grazige weiden,
met het gras
drie kontjes hoog.
Brallend dook de kater
weg voor het wassende
inzicht
van opnieuw nieuwe rondes
zonder prijzen.
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|