|
als oude man
zat ik op de bank
keek naar de duinen
die door Wolkers waren geschetst
de zee gromde
beet zich vast in het land
53 had ik op het dressoir staan
moeder kookte aardappels
toen wij knollen raapten
het zilte nat
uit onze handen dronken
nu zit ik stram
tuur de zee af
naar het schip
die de naam van mijn vriend droeg
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|