De volmaakt
onleesbare
De volmaakt onleesbare: zijn herinneringen
zijn niet van hem; hij behoort hen toe,
het fluitende hart dat beukt
tegen de tralies van bot en kraakbeen.
Hij is de herinnering van zijn herinneringen,
wat overbleef van een zoen op de mond,
van zwijgende graanvelden, een oude vriend.
Soms - wanneer hij bang is om vergeten te worden -
krabbelt hij wat neer in zijn notitieboekje,
om zich later terug te vinden: de volmaakt onleesbare.