|
Mijn stem trilt nog na
terwijl mijn waterige ogen zien
dat de deur wordt gesloten
Het geluid ebt echoënd weg
en de stilte heerst een tijd
na wat jij hebt besloten
Flarden van herinneringen
en jaren die zijn geleden
spoken rond in mijn hoofd
Van deze pijnlijke momenten
naar de vroegere tijden
toen mij liefde werd beloofd.
Tranen gevuld met verdriet
trekken sporen in mijn gelaat
ik laat ze ontmoedigd gaan
Voorlopig is er geen liefde
om de krater te vullen
die in mijn hart is ontstaan
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
