|
als spartelende vissen trekken we maanden en weken in gouden netten op ’t land bewonderen de vangst (en onszelf) verkopen de buit op het strand lachen ijdel, luid
een paar uren verder rot vlees in de zon terwijl minuten kruipen krioelt het wit onder kadavers uit
nu of vandaag morgen zaaien wij zand in de ogen en zwijgen blind.
sunset 08-08-2009
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|