Winterschoon
De bomen, bevroren wit,
Zachte stille vlokjes, omdat er een vogel
Op de ijzige takjes zit.
t mooiste avondrood, na t vallen van de maan,
Zacht kleurende regenboog,
En sterren die aan de winter hemel staan.
de wereld toont haar schoongezicht,
mijn hart danst van haar stralen,
rood groet haar grens `t ochtend licht,
en ik vergeet al dat gewicht,
geen zorgen om nog te dragen,
het beeld vult stil mijn lief gedicht,
de wereld kan nog stralen!