Rabin Gangadin studeerde een aantal jaren electrotechniek en geodesie aan de T.U.Delft, en filologie aan de R.U.Leiden. In juni 1986 studeerde hij af als arbeidssocioloog op de scriptie: De positie van Surinaamse gastarbeiders bij de olieshell-raffinaderij te Curacao in de periode 1920-1960. Oktober 1998 promoveerde hij tot doctor in de sociale-economie op de dissertatie: Household Investment in human capital, leisure time and family-size in Laguna, Philippines. September 2001 behaalde hij zijn ingenieursexamen aan de landbouwuniversiteit te Wageningen en legde hij in februari 2010 de eerste hand aan zijn tweede dissertatie op het gebied van de communicatiewetenschappen ( vrijheid van meningsuiting)
Gangadin trad voor het eerst in het vizier van de literaire caleidoscoop toen de schrijver Cees Nooteboom hem in 1980 als literair talent ontdekte en het gehele literaire katern van het februari 1981-nummer van het maandblad AVENUE, aan zijn proza en poezie wijdde. Hierna volgden De Gids,Dietsche Waranda & Belfort, Argus, Yang, Ons Erfdeel, Maatstaf, De Tweede Ronde etc. Avenue op.
Gangadin recenseerde tussen 1979 en 2013 boeken voor: De Leeswolf, Literair Nederland, De Recensent, De Nieuwe Linie ; De Weekkrant Suriname ;Onze Wereld; Hervormd Nederland ;Het Algemeen Dagblad; Gazet van Antwerpen en later voor Elseviers Magazine en Het Parool. Literaire essays' en columns'van zijn hand verschenen in Elseviers Magazine, Ons Erfdeel, Amigoe , De Ware Tijd ( Surinaams ochtendblad) en De West ( Surinaams avondblad ).
In boekvorm verschenen van hem:
Desaveu ( 1980 ), Een Zeldzame Kamer ( poezie , 1981, De Arbeiderspers ), Tussen Letter & geest ( poezie, 1984 , De Arbeiderspers ), Landgenoten ( proza, 1986 , In DE Knipscheer ) Striptease zonder muziek ( poezie, 1986 , Goossens) De Surinaamse literatuur ( essay , 1997, Heeffer ), De standswandelaar ( 2011).
Hij is de oprichter van de landelijke educatieve omroepstichting STEMA.
Op basis van zijn in Belgische tijdschriften , w.o. een vakblad van de faculteit der neerlandsistiek van de universiteit te Antwerpen, gepubliceerde essays'over de afkalving van het Nederlands taalgebied, kon de Nederlandse Tweede Kamer onder aanvoer van B. Dittrich van D'66, ermee instemmen Surinaamse nieuwkomers te ontzien van de inburgeringswaardige taalplicht.
|
|
