|
als ‘k jou verlang kras ik met scherpe nagels mij diepe groeven in grauwe uren versier met toverinkt krullen op trieste dagen let op de tekens die tussen aarde, hemel een God mij schreef; de wind zingt mij jouw lied en met de regendruppels bonst luid mijn hart op blauwe hemelpoorten
ik bind om jou onzichtbare koorden een liefdesband uit woorden en stuur met zonnestralen lichten in de nacht de vissen leer ik praten een zee van minnewoordjes die ‘k met de stroom verzend tot op jouw strand waar jij ze ziet en hoort ze voelt en vangen wilt
de lippen openen zich en geven hun geheimen prijs zijn zacht en warm, kusbereid wie lieft breekt zeven zegels laat alle woorden vrij.
sunset 29-01-2008
|