|
jij vraagt eerlijkheid
zegt, ik ben tot alles bereid
wanneer men de woorden
maar uit mijn mond trekt
laat mij het wagen te zeggen
dat juist het vragen verkeerd is
want herinner je, als kind
daar was ‘t verwonderen, beleven
het zijn en ook de mogelijkheid
om bij een neen te blijven
al is dat niet te prefereren
wanneer het leven vloeit en dringt
dringend moet zijn
in de noodzakelijkheid alleen
te willen staan
laat ons de halm
’t laatste stro
liefde
ik kus jouw zinnen
in het aanvaarden van verdriet
wanneer de vlucht van ogen oevert
en jij levensmoe bent
ontknoop jou de verwarde woorden
uit jouw vlechten
en leg schaduwen te ruste
tot wij samen op golven glijden
door dit land
elke gedachte aan gisteren vergetend.
sunset 04-12-2007
|
