 |
| Abel Staring - 13:18 28-11-2007 |
|
|
in alle staten
gaat meneer de maaier
zigzag rond
een vogeltje hier en daar
als schade collateraal
zo maar valt ze
in tolvlucht op het tegelpad
te pletter
en daantje cirkelt om de dood -
alles is ook vreemd en groot
de kruisspin
naast de deur vertrekt geen spier
zij evenmin -
haar dagen vergaan als rook
opgaand in het avondgrauw
zij schroeft zich vast
in het verleden en ik
spiraal naar lucht -
buiten ligt de akker braak
en woekeren papavers
gelaten wacht zij
tot de trage wurger
haar te na komt
en met de beker in de hand
steekt zij hem de loef af
het dorpskoor zingt:
de steppe zal bloeien
lachen en juichen -
hoog in de Vogezen
heerst groene droefheid
zij zweeg waar job sprak:
waarom ben ik niet gestikt
eer iemand mij zag?
ik was uit de moederschoot
zo naar de groeve gebracht
Natzweiler - Struthof:
ramptoeristen en scholieren
ook de galg oogt nieuw
in dit godvergeten oord
waar het onweer hangen blijft.
|
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 16:50 29-11-2007 |
|
|
|
omdat ik het niet begrijp, ook niet wie precies de 'ik' is in nummer vijf
...........................................................
Als er in een tekst hier een "ik" staat, dan mag je niet
zonder meer de "ik" met de maker van de tekst gelijkstellen.
De kans is overigens groot dat de ik gewoon de maker is.
In dit geval is het autobiografisch gehalte hoog.
Ik zag zelf als ik op bezoek kwam de braakliggende akker
waar klaprozen hun kans grepen. Tijdens haar begrafenis
was ik met mijn dochter in Natzweiler, het Nacht und Nebel
kamp waar een oom van ons heeft vastgezeten. Mij trof
daar het bordje bij een afgrond waar de beenderen
in geworpen werden: ossa humiliata = vernederde beenderen.
Dan is Job niet ver.
Iemand zien lijden grijpt een mens aan. Het lijkt dan
alsof de dood een alomtegenwoordige gast is. En dat is
ook zo... Job had ook een hoofdletter kunnen krijgen.
Misschien krijgt ie dat ook weer.Het boek Job is moeilijk,
ik begrijp het ook niet helemaal. Het is overigens wel
wereldliteratuur, grandioze fictie, hier en daar fascinerend.
Ik lees het graag in de Statenvertaling maar als je dat
niet gewend bent kun je beter een recente vertaling nemen.
Zoals de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) of de Naardense bijbel,
die veel dichter bij het Hebreeuws blijft. De SV en de NBV
en nog veel meer vertalingen kun je integraal op het net
vinden, bijvoorbeeld hier: biblija.net
Dank voor je reageren.
Abel
|
|
Reactie gegeven door Poetessa - 13:25 29-11-2007 |
|
|
|
Hoi Abel,
ik zie dat je Lenin weggelaten hebt, maar een nieuwe climax in het geweldadig sterven hebt toegevoegd met verwijzing naar heden, met daar tussenin Job, dat zie ik (als heiden van huis uit) maar als een vragen naar de rechtvaardigheid van het lijden. Er verandert niets, zegt ook de laatste strofe. job met een kleine letter, dat vind ik wel interessant omdat ik het niet begrijp, ook niet wie precies de 'ik' is in nummer vijf. Ik vind het een heel mooi, dit flexibele bouwwerk van blauwe blokken,
liefs,
(ook van mij bedankt voor de verwijzing naar de Trouw bijlage, die had ik anders zeker gemist)
(Verder
|
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 20:05 28-11-2007 |
|
|
|
Juist, de laatste strofe, inderdaad een catastrofe, goed voor een op een hoop gegooid centraal boemerang beleid, nou, dan zijn we het aardig eens, nou nog je laatromantiek, daar pak je me niet mee, nee hoor, goed begrepen, apekool of niet, we zullen het er mee moeten doen, of we stinken of niet.
Overigens al je verwijzingen in je reacties zorgvuldig gelezen, veel van geleerd, wat je gedichten betreft, je luistert naar Theo de Boer: 'De dichter zegt 'kijk', de filosoof zegt 'ken'.
En beste groet, Jaco
|
|
Reactie gegeven door Abel Staring - 19:25 28-11-2007 |
|
|
|
Natzweiler - Struthof ligt "hoog in de Vogezen"
zie tanka 6. Ik noem de naam als verwijzing naar
kwaad dat niet te plaatsen is. Het hele "godvergeten
oord" drukt ons onvermogen uit om te gedenken.
Ik zou me kunnen voorstellen dat je de slottanka
te zwaar geschut vindt al bracht ik het niet als
een vorm van effectbejag in stelling.
De laatste regels van je reactie bevreemden me echter:
we lezen hier om te horen, te ruiken, en misschien wel
te voelen, niet om te denken, denken doe ik ergens anders.
Dat nu is in mijn oren kolderieke laatromantiek.
Dichten is juist fascinerend als alle faculteiten
aangesproken worden. Jouw beperking leidt tot escapisme.
Groet van Abel
|
|
Reactie gegeven door Jaco Wouters - 17:49 28-11-2007 |
|
|
|
Abel, dat wordt een kroniek in azuur, tot nu toe goed te volgen, hoewel azuur, maar laat regeltje 1 in laatste strofje maar weg, zoals je zelf hebt aangegeven, we lezen hier om te horen, te ruiken, en misschien wel te voelen, niet om te denken, denken doe ik ergens anders.
Dank, Jaco
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
