|
de fonkeling in je ogen weerkaatst het blauwe licht van onze laatste maan de mooiste avond samen
het zachte van je wangen gestreeld door late wind kleurt tot rode, kleine zonnen appels voor de nacht
jouw tranen leven en verdrogen op je lippen zij vertellen verhalen over onze dagen samen
o, blauwe maan verstop je in haar ogen ontvoer haar warme stem verberg je in de wolken
vertoon je elke avond zodat ik nooit vergeten zal haar zachte vrouwenwangen en hoe mooi 't wit van haar ogen was
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|