|
een lange weg
langs de bomen
naar de hemel
en de vlucht kent geen spijt
onderweg raakt iemand
alle overbodige ballast kwijt
het smalle pad
dat slingert door de bergen
en in de mist verdwijnt
onderweg naar morgen
duurt alles een eeuwigheid
en ik
ik leef het liefst in schrikkeltijd
vroeger was vroeger al
voltooid verleden tijd
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|