|
hoe kan ik jou schrijven, schetsen
dragen in de tijd
zó dat zij niet meer bestaan die urenlange secondes
het naar jou verlangen
in takjes groen
wanneer ik mijn paden ga
hoe kan ik je vinden, ontdekken
je zoeken met wijdopen ogen
in de verborgenheden
en in alles wat maar op jou lijkt
mijn tranen verstommen de woedende zee
die golvend slaat, hoger en hoger
en jou, uiteindelijk ongeschonden
tot mij brengt
ik van vreugde ween
om alle minnewoordjes
waarvan de liefdesstorm
ons ’s nachts wakker houdt
hoe kan ik lichter worden
zó dat je me beter kunt zien
mij van kleuren ontkleedt
ik in dagen van ’t aloude hunkeren
hoopvol ontwaak
tussen bloeiende twijgen
hangen mag
tot aan het einde van mijn dagen
wil ik mij verliezen
verdrinken in jouw liefde.
sunset 13-10-2007
|
