|
in kroegen zou ik willen zitten
geur van alcohol en mensen ruiken
daar waar gepraat wordt vanuit buiken
onder een grijze blauwe rook
zingen zal ‘k met dichtgeknepen strot
(het beste gaat dat met gesloten ogen)
van bossen met daarboven hemel
een wereld die nog niet verrot
en in de warme julinachten
bij maanlicht op de weiden liggen
mijn rug voorzichtig in het gras geprest
en lachen, op mijn dromen wachten
trouwens, zijn niet alle donkerheden
licht en zwart, wars elke last
zoals een moeder die me troost
tot zelfs mijn huid mij ooit weer past
en ’t is geen zonde als ik inslaap
want daar kan ik weer dromen
niet van een wijn of vrouwen, vrijen
maar van watervallen, oceanen, bomen.
sunset 10-10-2007
|
