|
Het dagelijkse slachtveld.
__________________
Daverend ga ik met m'n makkers ten strijde.
Zwaarden, klievend door vaste materie als door boter.
Warme vloeistoffen komen vrij, sproeiend al dan niet lopend.
Vermaal de tegenstand met de morgensterren tot ze geplet zijn tot het onherkenbare massagraf,
die doorgeslikt wordt in de diepte van het donkere gat die licht in de tunnel heeft.
Geconsumeerd door de natuurlijke afbraak en verdere rotting als compost in de bak.
Heb ik mijn honger gestild na alles van mijn maaltijd verorberd te hebben in de mond.
__________________
Anthony Willems
|