|
in een stad waar ik niet meer kom
kijken vrouwen naar een man
praten met een verlangende stem
die ik al ben vergeten
ik weet nog niet hoe het is
om alleen te zijn waar ik woon
hoe ik mag praten of lopen
ik kijk met een cabrioblik
naar vroeger of lager
elke winkel een vulkaan
elke liefde onblusbaar
ik heb nu mensen lief in 't schemer
want licht is schaars
niet van ons
|
Reactie geven op dit gedicht? Klik hier !
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de lettertempel en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de lettertempel blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door lettertempel zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|